امروزه، دسترسي كشاورزان به اعتبارات رسمي به مثابه ابزاري براي توسعه كشاورزي و روستايي شناخته مي شود. با اين همه، بخشي از كشاورزان اعتبارات دريافتي خود را در امور غيركشاورزي مصرف مي كنند. سوال اين است كه «چه رابطه اي ميان ويژگي هاي فردي و اقتصادي و اراضي كشاورزان و نيز ويژگي هاي اعتبارات دريافتي آنها با ميزان هزينه كرد اعتبارات در اهداف كشاورزي وجود دارد؟»؛ و همچنين، «از نظر كشاورزان، چه عواملي باعث انحراف اعتبارات از اهداف بخش كشاورزي مي شود؟». پژوهش حاضر، با جامعه آماري 614 كشاورز دريافت كننده اعتبارات كشاورزي در دهستان غني بيگلو، در پي پاسخ بدين مسائل است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه تنها شانزده درصد از كشاورزان اعتبارات را به طور كامل در اهداف كشاورزي مصرف مي كنند؛ ميان ميزان هزينه كرد اعتبارات در بخش كشاورزي و متغيرهاي فردي و اقتصادي و اراضي و نيز ويژگي هاي اعتبارات رابطه معني دار وجود دارد؛ و از نظر كشاورزان، نبود درآمدهاي پايدار از عوامل اصلي بروز انحراف در اعتبارات كشاورزي است.
کلید واژگان :وسعه كشاورزي، توسعه روستايي، اعتبارات كشاورزي، غني بيگلو (دهستان)، زنجان (شهرستان)
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک