تحلیل پویای رابطه منابع طبیعی و نظامی‌گری در کشورهای خاورمیانه

این مقاله به بررسی تأثیر فراوانی منابع طبیعی برهزینه‌های نظامی کشورهای خاورمیانه طی سال‌های 2014-1995 می‌باشد. به این منظور یک مدل عمومی مخارج نظامی، با حضور شاخص‌های فراوانی منابع طبیعی- شامل دو شاخص کلی سهم درآمدهای منابع طبیعی از GDP و سهم صادرات سوخت از صادرات کالایی - و هم‌چنین 5 شاخص تفکیکی- شامل سهم درآمدهای نفت، گاز طبیعی، زغال سنگ، جنگل و مواد معدنی از GDP-، برای این کشورها طراحی و به‌منظور برآورد آن از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) در قالب داده‌های ترکیبی پویا استفاده شده است. نتایج برآورد مدل نشان می‌دهد که شاخص‌های کلی فراوانی منابع طبیعی تأثیر مثبت و معناداری را بر هزینه‌های نظامی کشورهای مورد مطالعه داشته است. هم‌چنین، با تفکیک درآمدهای حاصل از منابع طبیعی، نشان داده شده که سهم درآمدهای نفتی و گاز طبیعی از GDP، اثر مثبت و معنادار و درآمدهای حاصل از سایر منابع طبیعی، اثر بی‌معنایی بر هزینه‌های نظامی این کشورها داشته‌اند. بر این اساس می‌توان گفت که منابع انرژی در کشورهای خاورمیانه بر بار نظامی این کشورها تأثیرگذارند.به‌گونه‌ای که با افزایش یک‌درصدی در سهم درآمدهای نفتی و گاز طبیعی از GDP، بار نظامی در این کشورها به‌ترتیب حدود 0/14 و 0/05 درصد افزایش خواهد یافت.

منابع طبیعی؛ نظامی‌گری؛ کشورهای خاورمیانه؛ روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM)