پیش زمینه و هدف: يکي از عواملي که به شکست درمان و برگشت مجدد سوءمصرف مواد منجر مي شود، ناديده گرفتن اختلالات رواني پيش و پس از ترک است، لذا هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان شناختي-رفتاري گروهي بر اضطراب معتادين با ترک موفق بود. مواد و روش کار: پژوهش حاضر پژوهشي نيمه آزمايشي بوده و طرح پژوهش حاضر پيش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل معتاديني مي باشد که در ترک کامل بوده و جهت بازتواني روان شناختي به موسسه اقامتي کوثر مراجعه کرده بودند. ابتدا از مي ان آن ها با روش نمونه گيري تصادفي ساده ۴۰ نفر انتخاب شد سپس با روش تصادفي ساده به دو گروه ۲۰ نفره تقسيم و جايگزين شدند. جهت سنجش و ارزيابي آزمودني ها در مرحله پيش آزمون و پس آزمون از آزمون تشخيصي اضطراب زونک استفاده گرديد. در مورد گروه آمايش ۱۲ جلسه درمان شناختي- رفتاري هفته اي يک بار و به گروه ها ي t و آزمون Spss مدت يک ساعت و نيم اجرا گرديد، اما گروه کنترل هيچ مداخله اي دريافت ننمودند. پس از اجراي پس آزمون داده ها با نرم افزار 16 مستقل مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. یافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد که بين دو گروه آزمايش و کنترل پس از اجراي درمان شناختي-رفتاري در متغير اضطراب تفاوت معني داري وجود دارد .(p<0.001) نتیجه گیري: يافته هاي پژوهش حاضر گوياي اهميت درمان شناختي-رفتاري گروهي بر کاهش ميزان اضطراب معتادين با ترک موفق است و م ي تواند جنبه تکميلي درمان دارويي را پس از ترک موفق داشته باشد و از بازگشت بهبوديافتگان به اعتياد پيشگيري نمايد.
کلید واژگان :درمان شناختي- رفتاري گروهي، اضطراب، معتادين با ترک موفق
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک