چکیده :

مقدمه: دیابت نوع 2 اختلال متابولیک مزمن و شایع است که با افزایش قند خون مقاومت انسولین و اختلال عملکرد انسولین همراه است. هدف این مطالعه بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی با شدت متوسط با و بدون مصرف عصاره انار بر سطح مالون دی آلدئید پلاسمایی زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش بررسی: در یک مطالعه نیمه تجربی 33 نفر داوطلب از زنان دیابتی یائسه 45 تا 60 سال بطور تصادفی به 4 گروه کنترل، کنترل عصاره انار، تمرین، تمرین عصاره انار تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 6 هفته تمرین هوازی ، سه جلسه در هفته و 45 دقیقه در هر جلسه بود. قبل و بعد از تمرین در وضعیت ناشتایی نمونه گیری خون از ورید بازویی در حالت نشسته انجام شد. اندازه گیری مالون دی الدئید بعنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدها به روش اسپکتروفتومتری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بیشترین کاهش سطح مالون دی الدئید در گروه تمرین - عصاره انار مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد تمرین هوازی منظم به همراه مصرف عصاره انار بیش از تمرین هوازی و یا مصرف عصاره به تنهایی منجر به کاهش در میزان پراکسیداسیون لیپیدها و سطح استرس اکسایشی در زنان بزرگسال دیابتی نوع 2 میگردد.

کلید واژگان :

دیابت، تمرین هوازی، عصاره انار، مالون دی الدئید، استرس اکسایشی



ارزش ریالی : 250000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک