چکیده :

به طور کلی، سرمايه‌گذاري را مي‌توان يكي از اركان اساسي اقتصاد كشور دانست. شكي وجود ندارد كه افزايش توليد كه يكي از نخستين گامهاي فرايند توسعه است، مستلزم افزايش سرمايه‌گذاري خواهد بود و درست به همين دليل، نظريه‌هايي در علم اقتصاد مطرح است كه دليل توسعه نيافتگي كشورها را كمبود سرمايه و سرمايه‌گذاري پنداشته و كمبود توليد و توسعه نيافتگي را نيز در يك "دور باطل" ناشي از نبود سرمايه‌گذاري مي داند. با توجه به اهمیت موضوع، مقاله حاضر عوامل تأثیرگذار بر انباشت سرمایه در ایران را با استفاده ¬از اطلاعات¬ سری¬ زمانی دوره (1395-1353) را با به کارگیری ¬یک مدل خود توضیح با وقفه گسترده و آزمون جوهانسن جوسیلیوس برای بررسی رابطه بلندمدت بررسی می¬ کند. یافته¬های ¬مقاله نشان می دهد، انباشت سرمایه متاثر از درآمدهای مالیاتی، پس¬اندازهای دولتی و خصوصی، نرخ بهره و خالص حساب جاری و سرمایه، می¬باشد. انباشت سرمايه با درآمدهاي مالياتي، پس¬اندازهاي دولتي و خصوصي و خالص حساب سرمايه، رابطه مستقيم ولي با نرخ بهره داخلي، رابطه عكس دارد. لذا یک سیاست مالی درست می‌تواند در نیل به هدف انباشت بیشتر سرمایه مؤثر باشد.

کلید واژگان :

تشكيل سرمايه، روش خودرگرسیون برداری (VAR)، آزمون جوهانسن جوسیلیوس.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک