چکیده :

با توجه به مسائل و مشكلات روش شناسي در طرح هاي جامع، توجه و شيوه تهيه و تصويب طرح هاي جامع و روش هاي مطالعاتي آنها كه معمولاً به صورت خطي انجام مي شود و پيوستگي لازم ميان اهداف و پيشنهادات وجود ندارد و فرآيند تهيه طرح جدا از فرآيند اجرا و شرايط تحقيق پيشنهادات انجام مي پذيرد، تهيه "طرح¬هاى ساختارى- راهبردى شهر" به جاى طرح هاى جامع شهرى به صورت سنتى و تهيه طرح هاى "موضعى" و "موضوعى" به جاى طرح هاى تفصيلى ارائه گرديد. در طرح جامع شهر ساري مصوب 1394 طرح¬هاي موضوعي و موضعي تعريف شده است که مولفه هايي چون رفاه، ارتقا کيفيت زندگي، ايمني، سرزندگي و آرامش را در بر مي گيرد. اين پژوهش بدنبال پاسخ به اين سوال است که امروز پس از گذشت چند سال از تصويب طرح آيا طرح هاي موضوعي و موضعي پيشنهاد شده بر روي کيفيت زندگي شهروندان ساري بخصوص در بافت قديم شهر تاثيرگذار بوده است؟. بر اين اساس پژوهش بر مبناي هدف، کاربردي و از لحاظ روش تحقيق، توصيفي-تحليلي مي باشد. جامعه آماري شامل کليه شهروندان بافت قديم شهر ساري به تعداد 12245بوده که بر اساس فرمول کوکران، 380 نفر به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. و 76 نفر از کارشناسان و متخصصان شهري را شامل مي شود. داده¬هاي گردآوري شده به محيط نرم افزار SPSS انتقال و سپس با استفاده از آزمون هاي يومن ويتني، تحليل واريانس يکطرفه و رگرسيون گام به گام مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان مي دهد، که تفاوت معناداري بين ديدگاه شهروندان و کارشناسان در زمينه تاثيرگذاري طرح هاي موضوعي و موضعي بر روي کيفيت زندگي شهروندان ساري وجود نداشت. و معتقد بودند که طرح هاي موضوعي و موضعي بر روي کيفيت زندگي شهروندان بافت قديم ساري نقش بسزايي دارد.

کلید واژگان :

طرح موضوعي، طرح موضعي، کيفيت زندگي، بافت قديم شهر ساري.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک