فضا و مولفه های سازنده ی آن در شاهنامه

فضا از عواملی است که موجب تاثیرگذاری و تقویت شعر می گردد و حال و هوايي ايجاد مي كند که کلیت شعر در آن جای می گيرد. در شکل گیری معنا و انتقال آن در هر اثر منسجمی، فضا سازی نقشی موثر دارد. هر اثر روایی بلند، ناگزیر است که فضاهای متنوعی به اقتضای حال و مقال، داشته باشد و عوامل متعددی در ایجاد این فضاها و تنوع آنها نقش دارند. این مقاله به بررسی چگونگی فضاسازی و نقش آن در تاثیرگذاری کلام و انسجام متن در شاهنامه پرداخته و با تقسيم انواع فضاهای شاهنامه به سه سطح مبهم، خرد و گسترده و مولفه هاي سازنده ی فضا در حوزه هاي انديشه اي، واژگاني، موسيقايي، توصيفي و تصويري اين عنصر موثر را بررسی کرده است. در واقع فردوسی با بهره گیری از این عناصر فضاهایی منسجم، دیداری و متنوع خلق کرده است؛ به گونه ای که مخاطب، خود را هر بار در فضایی تازه می بیند. بررسي فضاسازي های شاهنامه مي تواند موجب ایجاد شناختی بيشتر از خلاقيت و قدرت سخنوري فردوسي شود.

فضاسازی، توصیف، واژگان، انديشه، انسجام، رنگ.