بازتاب فرهنگ عامّه در غزلیات شهریار

باورهای عامیانه بخشی از فرهنگ، زبان و ادبیات فارسی به شمار می‏آید. شاعران و نویسندگان از باورهای عادی و عامی مردم، به عنوان یکی از درون‏مایه‏های شعر و نثر خویش بهره برده‏اند تا به اثر خود رنگ ملّی ببخشند و فرهنگ و سنت‏های جامعة خود را در پیچ و خم حوادث تاریخی از گزند فراموشی حفظ کنند و از اسلاف به اخلاف منتقل کنند. در آثار ادبی ایران جسته و گریخته به جنبه‏های مختلف زندگی عوام توجه شده است؛ از جمله آداب و رسوم و باورها و فرهنگ عامّه در دیوان شهریار (1367ـ 1285 هـ.ش) به شکل‏های گوناگون انعکاس یافته است. مقالة حاضر به روش کتابخانه‏ای به نگارش در آمده است. ما در این نوشتار پس از ارائة توضیحی از فرهنگ عامّه، پیشینة این مقوله را بازبینی کردیم. سپس انواع فرهنگ عامّه را در غزلیات شهریار بررسی کرده، در آخر با پیوند زدن این مفاهیم با غزلیات وی در کوشیدیم اهمّ فرهنگ عامّه را در این غزلیات بررسی کنیم. شهریار با اشاره‏های پراکنده، بسیاری از آداب و رسوم و معتقدات مردم را در غزل‏هایش جای داده و فرهنگ عامّه به شکل‏های گوناگون در اشعار وی انعکاس یافته است.

شهریار، فرهنگ عامّه، باورها، آداب و رسوم، خرافات