سرمایه فکری: حلقه مفقوده در سازمان ها

سرمایه فکری فراهم کننده یک پایگاه منابع جدید است که از طریق آن سازمان به رقابت می¬پردازد و به آن بخش از کل دارایی¬های ناملموس که مبتنی بر دانش است و سازمان را برای عمل قادر می¬سازد گفته می¬شود. در اقتصاد دانش محور از سرمایه فکری به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده می¬شود و در دنیای امروز، موفقیت هر سازمان به توانایی مدیریت این دارایی¬ها بستگی دارد. امروزه شاهد رشد اهمیت سرمایه¬های فکری به عنوان یک ابزار مؤثر برای افزایش رقابت شرکت¬ها هستیم. آگاهی از اهیمت سرمایه فکری نوآوری، بهره¬وری، رشد و عملکرد اقتصادی بهتر را به دنبال دارد و بالعکس ناآگاهی از عدم توجه کافی مدیریت به این مهم عدم بهره¬برداری کامل از ارزش افزوده قابلیت¬ها را در پی خواهد داشت. با توجه به اهمیت بسیار زیاد سرمایه فکری در ایجاد و افزایش ارزش سازمان¬ها و همچنین دارا بودن مزیت¬های رقابتی برای سازمان¬ها، در این مقاله سعی شده است به تعاریف سرمایه فکری، مدیریت موفق سرمایه فکری، اجزای تشکیل دهنده سرمایه فکری، ویژگی¬های سرمایه فکری، فواید اندازه¬گیری و سنجش سرمایه فکری، روش¬های اندازه¬گیری سرمایه فکری و الگوهای متداول اندازه¬گیری سرمایه فکری پرداخته شود.

سرمایه فکری، سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه¬ای