بهره برداری سیستم قدرت شامل نیروگاه های فتوولتاییک با استفاده از روش شبیه سازی مونت کارلو

امروزه به دلیل مشکلات مربوط به نیروگاه های مبتنی بر سوخت های فسیلی به مانند آلودگی محیط زیست ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای مانند دی اکسیدکربن، دی اکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن که سبب گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوا می شوند، نگرانی از تمام شدن منابع آن ها، نوسان قیمت آن ها و ... روند استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر به مانند خورشید، باد، امواج، جزرومد، زمین گرمایی و ... در سیستم قدرت به منظور تولید توان الکتریکی رو به افزایش است. یکی از این منابع تجدیدپذیر، سیستم های فتوولتاییک بوده که با تابش انرژی خورشید بر سطح پنل ها، انرژی الکتریکی تولید می کنند. با توجه به اینکه میزان تابش خورشید در طول روز و در طی فصول مختلف متفاوت است توان خروجی این نیروگاه ها نیز متفاوت بوده و در طول زمان تغییر می کند. از طرف دیگر در مطالعات بهره برداری سیستم قدرت در هر لحظه از زمان باید میزان تولید با مصرف برابر باشد و به منظور اینکه ممکن است در شبکه قدرت به دلایل مختلف از جمله خرابی واحدهای تولید، خرابی خطوط انتقال، عدم پیش بینی دقیق بار و ... میزان تولید و بار با مقدار مورد انتظار متفاوت باشند به همین دلیل به منظور جلوگیری از قطعی بار باید مقداری رزرو در شبکه وجود داشته باشد. با توجه به اضافه شدن نیروگاه های فتوولتاییک که علاوه بر عدم قطعیت های فوق، عدم قطعیت در توان تولیدی نیز دارند میزان عدم قطعیت سیستم قدرت اضافه می شود. لذا در این مقاله هدف این است که به کمک روش شبیه سازی مونت کارلو میزان رزرو مورد نیاز شبکه قدرت با حضور نیروگاه های فتوولتاییک مشخص شود.

مطالعات بهره برداری، نیروگاه های فتوولتاییک، تابش خورشید، عدم قطعیت، قابلیت اطمینان، شبیه سازی مونت کارلو