توسعه ی روشهای مدیریت حرارتی برای دستگاه های الکترونیکی پیشرفته به ویژه در مقیاسهای میکرو و نانو از مسائل مهمی میباشد که به طور مستقیم بر کارآیی سیستم تأثیرگذار است. یکی از تکنولوژی های کارآمد در این زمینه، استفاده از میکروکانال گرماگیر جهت افزایش عملکرد حرارتی می باشد که امروزه تحقیقات فراوانی بر روی آن صورت می گیرد. هدف این پژوهش، بررسی عددی اندازه ی نانوذرات بر عملکرد حرارتی یک میکروکانال گرماگیر ذوزنقه ای شکل میباشد. در مطالعه ی حاضر، کاربرد نانوسیال های آب – آلومینا (Al2O3) و آب – CuO با استفاده از دیدگاه دوفازی اولرین – اولرین مدلسازی شده اند و حل معادلات پیوستگی، مومنتوم و انرژی به روش حجم محدود توسط نرم افزار فلوئنت صورت گرفته است. همچنین از آنجایی که در بیشتر مطالعات انجام شده، نانوسیال به عنوان یک سیال همگن (تک فاز) شبیه سازی شده است مقایسه ای میان مدلسازی دوفازی حاضر با مدلسازی همگن صورت گرفته است. اگرچه افزودن هر دو نانوذره باعث افزایش انتقال حرارت در میکروکانال میشود اما نتایج نشان میدهند با افزایش قطر نانوذرات، نرخ انتقال حرارت کاهش مییابد که در این بین، نانوذرات آلومینا دارای ضریب انتقال حرارت کوچکتری نسبت به نانوذرات CuO میباشند. از اینرو، نانوسیال آب – CuO برای هندسه ی ذوزنقه ای شکل، مناسبتر بوده و با بهینه سازی اندازه ی ذرات میتوان بازده حرارتی سیستم را به حداکثر رساند.
کلید واژگان :مدیریت حرارتی، میکروکانال گرماگیر، نانوسیال، آب – آلومینا، آب – CuO، دوفازی، روش حجم محدود، قطر نانوذرات
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک