بررسي تاثير مشاوره با خانواده در پيشگيري از غفلت نسبت به زنان سالمند

زمينه: كشور ايران داراي يكي از جوانترين ساختارهاي جمعيتي جهان است و از سوي ديگر با ارتقا سلامت، پيشرفت و توسعه اقتصادي، اميد به زندگي افزايش يافته است. به طوريكه درصد جمعيت سالمندان در حال حاضر به حدود 5‚6 درصد مي رسد. نيازهاي جسمي و رواني در دوران سالمندي وسعت بالايي دارد لكن عواملي نظير تحول نقش خانواده، بحرانهاي موجود و فشارهاي رواني زندگي مدرن و عدم آگاهي اعضاي خانواده از وظايف تكاملي خانواده سبب عدم توجه به تامين نيازهاي سالمندان و بروز غفلت نسبت به آنان مي گردد. بر همين اساس يك مطالعه نيمه تجربي با هدف تعيين تاثير برنامه مشاوره با خانواده در پيشگيري از غفلت نسبت به زنان سالمند ساكن در شهر تهران انجام شد. روشها: در اين مطالعه نمونه گيري به صورت در دسترس انجام گرفت و 30 سالمند و خانواده هاي آنها در پژوهش شركت نمودند. اطلاعات قبل و بعد از برنامه مشاوره از طريق مصاحبه و مشاوره توسط پرسشنامه و چك ليست جمع‌ آوري شد. يافته ها: آزمون آماري تي و ويلكاكسون نشان داد كه بين ميانگين نمرات ارتباط خانواده و سالمند، شاخصهاي ظاهري غفلت و ميزان غفلت اختلاف معني داري وجود دارد (p<0.001) به عبارت ديگر برنامه مشاوره با خانواده در پيشگيري از غفلت نسبت به زنان سالمند تاثير داشته است. همچنين بين مشكلات جسماني سالمند، سطح تحصيلات و درآمد خانواده با غفلت ارتباط وجود دارد؛ يعني با افزايش مشكلات جسماني، پايين بودن سطح تحصيلات و ميزان درآمد خانواده، غفلت نسبت به زنان سالمند افزايش مي يابد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج فوق پيشنهاد مي گردد كه برنامه طراحي شده مشاوره با خانواده به عنوان يك روش درماني براي پيشگيري از غفلت نسبت به زنان سالمند بكاررود

مشاوره با خانواده، غفلت نسبت به سالمندان، زنان سالمند، پيشگيري از غفلت