استافیلوکوکوس‌اورئوس یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد کننده مسمومیت‌های غذایی در انسان است. وقوع مقاومت‌های شدید آنتیبیوتیکی در این باکتری سبب افزایش اهمیت آن شده است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان شیوع و خصوصیات مقاومت آنتیبیوتیکی سوش‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از سبزیجات و سالاد در استان چهارمحال و بختیاری انجام پذیرفت. در این مطالعه تعداد 485 نمونه سبزیجات و سالاد جمع آوری و سریعا به آزمایشگاه انتقال داده شدند. نمونه ها با استفاده از کشت میکروبی ارزیابی شدند و سوش های استافیلوکوکوس‌اورئوس جدا شده از نظر الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی با استفاده از روش انتشار دیسکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان شیوع استافیلوکوکوس‌اورئوس در نمونه‌های سبزیجات و سالاد به ترتیب 16 و 91/11 درصد بود. بیشترین وکمترین میزان شیوع باکتری بترتیب در لردگان (50/26 درصد) و شهرکرد (72/6 درصد) مشاهده شد. اختلاف معنادار آماری برای شیوع استافیلوکوکوس اورئوس بین نمونه های سالاد و سبزیجات دیده شد (P< 0.05). سوش‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های سبزیجات و سالاد بیشترین میزان مقاومت را بر علیه آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین (58/95 درصد)، تتراسایکلین (23/88 درصد)، آمپی‌سیلین (41/79 درصد)، اریترومایسین (05/72 درصد) و متی‌سیلین (58/70 درصد) داشتند. کم ترین شیوع مقاومت آنتیبیوتیکی بر علیه آنتی‌بیوتیک های ایمی‌پنم (35/7 درصد)، کلرامفنیکل (05/22 درصد)، کوتریموکسازول (47/26 درصد) و کوآموکسی کلاو (41/29 درصد) گزارش گردید. عدم تجویز بی رویه آنتی‌بیوتیک ها با توجه به نتایج روش انتشار دیسکی می تواند خطر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم را در سبزیجات و سالاد کاهش دهد.
کلید واژگان :استافیلوکوکوس اورئوس، سبزیجات، سالاد، شیوع، مقاومت آنتیبیوتیکی.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک