تحلیی بر ارتباط شهر یادگیرنده و شهر خلاق در راستای دستیابی به شهر پایدار(مطالعه موردی: شهر رشت)

تأثیر شهرها در عرصه ملی و جهانی در سالهای اخیر رو به افزایش بوده است و دولتهای محلی با چالشهای مربوط به فناوری- های جدید، اقتصاد دانش، تنوع فرهنگی و پایداری زیست محیطی رو به رو شدهاند. در همین راستا ظهور شهرهای یادگیرنده به عنوان مکانی مناسب برای یادگیری مادام العمر و بستری ایدهآل جهت آموزش شهروندان خالق انکارناپذیر است و تحقق شهرهای خالق را نوید میدهد که با تکیه بر نیروی پایدار خالقیت، زمینه مشارکت دانایی محور شهروندان و تولید مداوم دانش را فراهم میکند، بنابراین بر اساس این رابطه متقابل و با ترکیب دانش مستمر شهر یادگیرنده و خالقیت شهر خالق دستیابی به شهر پایدار میسّر خواهد شد. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین شاخصهای شهر یادگیرنده و شهر خالق در رشت میباشد. روش تحقیق توصیفی، تحلیلی، همبستگی و روش گردآوری اطالعات اسنادی و پیمایشی با ابزار پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق را کارشناسان ادارات شهر رشت تشکیل میدهند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 367 نفر و روش نمونهگیری تحقیق گلوله برفی )زنجیرهای( است. جهت تحلیل فرضیه تحقیق از آزمونهای اسپیرمن و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که ارتباط آماری معناداری بین شاخصهای شهر یادگیرنده و شهر خالق وجود دارد )01/0 > P .) بنابراین با ارزش نهادن به امر یادگیری و افزایش خالقیت شهروندان دستیابی به شهر پایدار میسر خواهد شد.

شهر یادگیرنده، شهر خالق، شهر پایدار، رشت