اﻧﺴﺎنﻫﺎ در ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ اي ﮐـﻪ ﺧـﻮد ﻧﯿﺎﻓﺮﯾـﺪه اﻧـﺪ زاده ﻣـﯽﺷـﻮﻧﺪ و ﺑـﺎز در درون ﺳـﺎﻣﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻧﻬﺎدي ای ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﺴﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺗﺤـﺖ ﻓﺸـﺎر ﻣﺤـﺪودﯾﺖﻫـﺎ، آداب، رﺳـﻮم و ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻫﻤﮥ اﯾﻨﻬﺎ ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﮥ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﺎزﻧﺪة "ﺧﻮد" ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، اﻣﺎ ﺑﺎ اﯾـﻦ ﻫﻤـﻪ "ﻣـﻦ" ﻫﻤﯿﺸـﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎي ازﭘﯿﺶﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪه ﺑﻪ ﺷﯿﻮه اي ﻣﻨﺤﺼﺮﺑﻪﻓﺮد واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ زﯾﺮا ﻗﻮاﻋﺪ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﺻﻮرتﻫﺎي ذﻫﻨﯽ و ﺗﺨﻠﻒﭘﺬﯾﺮﻧـﺪ و ﺗﻨﻬـﺎ ﻫﻨﮕـﺎﻣﯽ ﮐـﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ آﻧﻬﺎ عمل کند ﺗﺤﻘـﻖ ﺧـﺎرﺟﯽ خواﻫﻨﺪ ﯾﺎﻓﺖ؛ این واقعیت درمورد کنش اجتماعی اخلاقی انسان ها نیز مصداق دارد ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﺎزﺗﻮﻟﯿﺪ اخلاقیات در جامعه ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﯾﻖﻋﻤﻞ افراد ﺑـﻪ آﻧﻬـﺎ ﺻـﻮرت ﻣـﯽﮔﯿـﺮد.در این میان یکی از ﭘﺮﺳـﺶهای اﺳﺎﺳﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ چه مؤلفه های ذهنی، باعث بروز کنش اجتماعی اخلاقی افراد می شود؛ سئوالی که دراین مقاله تلاش شد با بررسی و تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی به آن پاسخ داده شود و آنچه که در پایان به عنوان مؤلفه های ذهنی مؤثر در بروز کنش اجتماعی اخلاقی، شناسایی و تبیین شد شامل این موارد است: 1-معرفت 2-نیاز 3-ادراک اعتباری 4-عاطفه 5-اراده 6-ایمان طبق دیدگاه علامه، از بین این مؤلفه ها، ایمان عامل اصلی و تضمین کننده بروز کنش اجتماعی اخلاقی از سوی افراد است.
کلید واژگان :علامه طباطبایی،کنش اجتماعی، اخلاق، ذهنی
ارزش ریالی : 150000 ریال
با پرداخت الکترونیک