به منظور بررسی تغییرات برخی اسمولیت ها و میزان عناصر در ژنوتیپ های گندم تحت تنش کم آبی, آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح تنش کم آبی (%85 (شاهد), %60 و %35 ظرفیت زراعی) و پنج ژنوتیپ گندم (میهن, C-88D-7, C-88D-17, C88D-19 و C88D-20) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش کم آبی, میزان پتاسیم کاهش ولی عناصر سدیم, فسفر و همچنین اسمولیت هایی مانند پرولین و قندهای محلول به طور معنی داری افزایش یافتند. با این حال, کمبود آب, میزان پروتئین کل را در ژنوتیپ های C-88D-19, C-88D-17 و C-88D-20 و کلسیم را در رقم میهن و ژنوتیپ C-88D-19 کاهش داد. درحالی که تاثیر کم آبی بر سایر ژنوتیپ ها منجر به افزایش این صفت ها شد. به طوری که, پروتئین کل در رقم میهن و ژنوتیپ C-88D-7 و میزان کلسیم در C-88D-20,C-88D-17 و C-88D-7 با تشدید تنش افزایش یافت. به نظر می سد در میان ژنوتیپ های مورد بررسی, رقم میهن و ژنوتیپ های C-88D-17 و C-88D-19 دارای مقاومت نسبی به تنش در شرایط گلخانه ای می باشند. همچنین, از آن جایی که ژنوتیپ C-88D-20 تحت تاثیر تنش کمترین تجمع پرولین و عملکرد ماده خشک را نسبت به سایر ژنوتیپ ها تولید کرده و کاهش انباشت قندهای محلول و پروتئین کل هم در آن مشاهده شدند, به نظر می رسد این ژنوتیپ نسبت به سایر ژنوتیپ ها به تنش کمبود آب حساس باشد.
کلید واژگان :پرولینQ1ژنوتیپ های گندمQ2کم آبیQ1عناصرQ2
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک