کادمیوم از جمله فلزات سنگین آلاینده محیط زیست بوده و آلودگی به آن باعث بروز اثرات سمی در گیاه و انسان می‌شود. گلایسین بتائین نیز از تنظیم‌کننده‌های اسمزی است که کاربرد آن موجب کاهش اثرات مضر تنش‌ها از جمله کادمیوم در گیاه می-گردد. به‌منظور بررسی اثر پیش‌تیمار بذر با گلایسین بتائین در کاهش آسیب‌های ناشی از تنش کادمیوم بر گیاهچه سیاه‌دانه، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 انجام شد. برای پیش‌تیمار بذر از محلول گلایسین بتائین ( در غلظت‌های 0، 50 ، 100و 150 میلی‌مولار) و برای ایجاد تنش کادمیوم از محلول‌های 0، 25/0 و 5/0 میلی‌مولار کلرید کادمیوم استفاده شد. در این بررسی شاخص‌های جوانه‌زنی، محتوای پروتئین کل، میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیوم درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه، پروتئین کل و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز کاهش و نسبت طول ساقه‌چه به ریشه‌چه افزایش یافت. پیش‌تیمار با گلایسین بتائین اثرات نامطلوب کادمیوم را تخفیف داد. با افزایش غلظت کادمیوم میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز نیز بیشتر شد. همچنین استفاده از غلظت‌های بالای گلایسین بتائین فعالیت آنزیم را تشدید نمود. کادمیوم بر جوانه‌زنی و سیستم دفاعی گیاه تاثیر بازدارنده داشت و گیاه سیاه‌دانه توانایی لازم مقابله با این تغییرات را نشان نداد، اما پیش‌تیمار گلایسین بتائین تا حدودی از مضرات کادمیوم کاسته و منجر به افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و پروتئین کل شده و فرایند جوانه‌زنی را در برابر سمیت این فلز سنگین محافظت کرد.
کلید واژگان :سیاه دانه، شاخص های جوانه زنی، کاتالاز، پراکسیداز، پروتئین کل
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک