فروپاشی شوری و سقوط حکومت پهلوی باعث شده بود که ایران از موقعیت حایل سنتی نظام دو قطبی خارج شود. ازینرو به دنبال تحولات نظام بین‌الملل حکومت نوپای انقلابی، سیاست خارجی مستقلی را در پیش گرفت. بنابرین؛ اصلی‌ترین سوال این پژوهش این گونه مطرح می‌شود که سیاست خارجی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب و طول جنگ تحمیلی متأثر از چه عواملی بوده و چه واکنش‌هایی را در پی داشته است؟ فرضیه پژوهش فوق مدعی است در این دوران بدیلی از تجربیات ناگوار گذشته باعث شده بود که انقلاب نوپای اسلامی سیاست عدم تعهد و نفی نظام قطبی گرایی را برگزیند. این گونه بود که ایران با اعلام سیاست: «نه شرقی- نه غربی» خود را از وابستگی به نظام قدرت‌ها(دوقطبی) نفی کرد و به ترویج دستاوردهای انقلابی خود در قالب گفتمان صدور انقلاب پرداخت. این روند از ابتدای شکل‌گیری انقلاب اسلامی تا پایان جنگ تحمیلی بخشی از سیاست خارجی وقت ج.ا. ایران بود. لذا شرایط به گونه‌ای رقم خورد که نظام دوقطبی و کشورهای منطقه با مشارکت حداکثری خود در جنگ عراق علیه ایران، موضع‌گیری‌های خود بر علیه انقلاب را به طور جدی علنی ساختند.
کلید واژگان :ایران، عراق، صدور انقلاب، نه شرقی- نه غربی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک