در این مقاله سعی بر آن شده که با بررسی واژگان گوناگون این دسته گویش، پیوندهای کتمان‌‌ناپذیر آن با زبانهای ایران باستانی و میانی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گیرد. مقایسۀ واژگان این گویش با پهلوی ساسانی، اوستایی، پازندی و زردشتی دری امکان بررسی ریشه‌شناسانه و نظام آوایی ماانده از نظام آوایی زبانهای ایران باستان را ممکن نموده است. از این‌رو به بررسی اجمالی وجوه هشت‌گانه صرف (اسم، صفت، ضمیر، حرف، شبه‌جمله، ...) چند واژه و نمونه‌ای از فعل‌های معین پرداخته می‌شود.
