هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمثیل درمانی مبتنی بر قصص قرآنی بر افزایش امیدواری دختران نوجوان تحت پوشش بهزیستی شهرستان داراب بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری بود. در راستای هدف فوق تعداد 40 نفر از دختران مددجوی تحت نظارت بهزیستی، به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش ( تمثیل درمانی مبتنی بر قصص قرآنی) (20 نفر) و گروه کنترل (لیست انتظار) (20 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 5/1 ساعته، در جلسات تمثیل درمانی شرکت کردند. از پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر برای جمع آوری داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میان دو گروه مداخله و کنترل از لحاظ میزان امیدواری پس از خاتمه جلسات درمانی تفاوت معناداری وجود دارد. تمثیل درمانی به طور معناداری میزان امیدواری را در گروه آزمایش افزایش داد، بنابراین در افزایش امیدواری موثر بوده است.
