روانگرايي پديدهاي است كه به دليل افزايش فشار آب منفذي در حين اعمال بار لرزه اي و برابري آنباتنشموثر، خاك در معرض از دست دادن مقاومت و تغيير شكل قرار مي گيرد . يكي از مباحث اصلي در پديده روانگرايي، شناخت پارامترهاي تاثيرگذار و ميزان تاثيرگذاري اين پارامترها در روانگرايي و يا عدم روانگرايي خاكها مي باشد. در اين تحقيق، ابتدا با استفاده از خوشه بندي فازي داده ها به گروههايي كه اعضاي آن مشابه وهم خاصيت بوده اند تقسيم مي گردند . تا بدين وسيله داده ها با خصوصيات ژئوتكنيكي و لرزهاي نزديك به هم در يك خوشه قرار گيرند. با استفاده از روش خوشه بندي كه يكي از شاخه هاي يادگيري بدون نظارت و فرآيند خودكار مي باشد، مي توان به بررسي ميزان تاثيرگذاري و نقش پارامترهاي موثر در روانگرا شدن خاك با مقايسه دادهها در يك گروه با ويژگيهاي نزديك به هم پرداخت. در ادامه با توجه به نتايج خوشه بندي انجام شده و بررسي دادههاي موجود در هر خوشه با استفاده از روشهاي غيرخطي، به تحليل حساسيت ميزان تاثير هر يك از پارامترهاي موثر در روانگرايي خاك پرداخته شود. با توجه به نتايج بدست آمده گروه سه خوشهاي بهترين حالت را از نظر تفكيك دادهها با ويژگيهاي نزديك به هم در هر خوشه ارائه كرده است كه ويژگي دادهها در سه گروه متفاوت دسته بندي شدهاند. نتايج بدست آمده از تحليل حساسيت پارامترها نيز نشان ميدهد كه پارامترهاي عدد SPT اصلاحي و حداكثر شتاب زلزله بيشترين تاثير و عمق خاك كمترين تاثير را در روانگرايي خاك دارند.
کلید واژگان :روانگرایی خاک، خوشهبندی فازی، تحلیل حساسیت، حداکثر شتاب زلزل ه
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک