تغييرات مداوم محيطي بقا سازمان ها را به اشكال مختلف تهديد مي كند لذا بنگاه جهت ادامه حيات خود نيازمند اتخاذ رويكرد استراتژيكي مناسب جهت حداكثر بهره برداري از فرصتهاي محيطي با توجه به نقاط قوت و ضعف خود هستند اگرچه پژوهشهاي متعددي به بررسي تاثير برنامه ريزي راهبردي بر عملكرد بنگاه پرداخته اند اما به نظر مي رسد ادبيات پژوهش كشور با فقدان پژ<هشهاي كاربردي در حوزه شناسايي عوامل موثر بر برنامه ريزي راهبردي به طور عام و شناسايي عوامل موثر بر ماندگرايي راهبردي به طور خاص مواجه باشد. مقاله حاضر با بررسي 120 شركت توليد كننده مواد غذايي در استان تهران و با هدف پركردن شكاف موجود در ادبيات پژوهشي كشور حكايت ازتاييد همه فرضيه هاي پژوهش دارد.
کلید واژگان :
ماندگرايي راهبردي، ويژگيهاي مديريتي، عمر سازمان، اندازه سازمان
