پهنه‌بندی زراعی – اقلیمی اراضی کشاورزی مازندران برای کشت دیم گندم با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

شناخت عوامل آب و هوايي و اثر آنها بر گياهان زراعي يكي از مهمترين عوامل مؤثر در افزايش توليد و بهرهوري ميباشد و اين موضوع بهويژه در زراعت ديم از اهميت بالايي برخوردار است. با توجه به اينكه گندم مهمترين محصول زراعي كشور است و نقش بارزي در تأمين تغذيه مردم دارد، اگر بتوان با توجه با نيارمنديهاي دمايي و رطوبتي اين محصول، مناطق مستعد كشت گندم ديم را شناسايي نموده و محدوديتها يا توانمنديهايي اقليمي را شناسايي كرد. در پژوهش حاضر به پهنهبندي زراعي - اقليمي گندم ديم در اقدام شده است. براي اين منظور از عوامل اقليمي مانند (AHP) سطح استان مازندران با استفاده از فرآيند تحليل سلسه مراتبي رطوبت نسبي، درجه حرارت تراكمي - روز، بارش فصل بهار، بارش فصل زمستان، بارش فصل پاييز و بارش سالانه استفاده شده است كه اراضي با استعداد بسيار مناسب 34 درصد از مساحت استان، اراضي با استعداد مناسب 24 درصد از اراضي استان، اراضي با استعداد متوسط 35 درصد و اراضي با شرايط فاقد ارزش لازم 7 درصد از مساحت استان را شامل گرديد. بهطور كلي، مناطق مستعد كشت از جنوب به شمال و غرب به شرق افزايش مييابد كه بخش دشت استان بهترين شرايط از نظر كشت را دارا ميباشند

كانسنجي كشت، گندم ديم، مازندران ،AHP