بررسی رابطه توانمندسازی شناختی با میزان خلاقیت دبیران دوره دوم متوسطه شهرستان آبدانان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی شناختی با میزان خلاقیت دبیران دوره دوم متوسطه شهرستان آبدانان می باشد. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه دبیران مقطع متوسطه دوم شهرستان آبدانان که با روش نمونه گیری خوشه ای و با استفاده از فرمول کوکران 159 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. ابزار گردآوری این پژوهش پرسشنامه های توانمندسازی شناختی میرکمالی و ناجی(1389) و پرسشنامه خلاقیت عابدی بر اساس نظریه تورنس(1992) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد بین فرضیه ی اصلی یعنی توانمندسازی شناختی با میزان خلاقیت دبیران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان می دهد بین تمامی فرضیه های فرعی پژوهش(احساس معنی داری در شغل، احساس شایستگی در شغل، احساس داشتن حق انتخاب، احساس مؤثر بودن و احساس مشارکت با دیگران) با میزان خلاقیت دبیران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که از سوی دیگر مدیران و برنامه ریزان سازمان هایی که به آینده نگری و برنامه ریزی درازمدت شهرت دارند، از نقش مهم منابع انسانی در رشد و توسعه مطلع می باشند. مدیران ژرف اندیش به خوبی می دانند که سازمان یعنی جمعی از کارکنان با روحیات، علایق، افکار، دانش و شرایط فیزیکی متفاوت که بدون آنها سازمان هرگز وجود خارجی پیدا نمی کند. این تداوم حیات سازمانی و بالندگی آن وابسته به زمینه هایی چون خلاقیت، نوآوری و توسعه است که می تواند منجر به نفوذ روزافزون سازمان در جامعه شود. ایجاد و استقرار توانمندی علاوه بر ایجاد احساس مفید بودن در فرد، احساس استقلال و تعیین کنندگی را نیز منتقل می کند.

توانمندسازی شناختی، خلاقیت، دبیران، دوره دوم متوسطه، شهرستان آبدانان