به منظور بررسي اثرات گياهان پوششي پائيزه بر صفات شيميائي و فيزيكي خاك در باغ مركبات. آزمايشي در شهر ساري- گهر¬باران- روستاي ولوجا به صورت بلوك كامل تصادفي در 4 تكرار با 5 تيمار اجرا شد. تيمار¬ها شامل گياهان پوششي لگومينوز ( يونجه يكساله و شبدر برسيم). گرامينه (جو و چاودار) و شاهد ( نكاشت). كشت گياهان مذكور از مهر ماه سال 1390 شروع و در مرحله 25 درصد گلدهي، به زير خاك جهت كود سبز فرستاده شد. و بعد از گذشت 75 روز از برگرداندن گياهان پوششي به خاك، صفات شيميائي خاك اندازه¬گيري شد. نتایج نشان می دهد كه اگر چه بيشترين مقدار جذب فسفر نسبت به شاهد در عمق 30-0 سانتي¬متري مربوط به تيمار جو ساحل بوده ولي اختلاف بين تيمارها از نظر آماري مشاهده نشد.در عمق (30-0 و 60-30) سانتي متري فقط يونجه يكساله نسبت به جذب فسفر افزايش پيدا كرده است ولي در مابقي تيمار در عمق 60-30 سانتي¬متري ميزان فسفر نسبت به عمق 30-0 سانتي متري كاهش چشمگيري داشته اند. ضمناً بين گياه پوششي چاودار و شاهد آنچنان اختلافي از نظر آماري در پتاسيم( K)خاك مشاهده نشده با توجه به اينكه اختلاف معني داري بين تيمارها در عمق 60-30 سانتي¬متري از نظر آماري مشاهده نگرديده ولي يونجه يكساله نسبت به گياهان پوششي ديگر پتاسيم خاك افزايش داده است. شايان ذكر است كه با كشت شبدر برسيم پايه بلند ميزان نيتروژن خاك از 14/0 ppm در عمق 30-0 سانتي¬متري به (77/0 ppm( در عمق 60- سانتي¬متري30 به مقدار( 63/0) ppm افزايش داشته ولي بقيه گياهان پوششي در عمق 30-0 سانتي-متري نسبت به عمق 60-30 سانتي متري كاهش ميزان نيتروژن خاك را در پي داشت.
کلید واژگان :گیاهان پوششی پائیزه، صفات شیمیایی خاک، باغ مرکبات، نیتروژن
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک