چکیده :

در طراحی هواپیما همواره بایستی به دنبال راهکارهایی بود تا هم بتوان شرایط لازم برای الزامات خواسته شده را به بهترین نحو انجام دهد و هم از لحاظ ویژگی های ظاهری، هزینه های ساخت و ... شرایط مطلوبی را بوجود آورد. یکی از راهکارهای پیشنهادی، انتخاب مناسب ایرفویل برای بال و دم می باشد به گونه ای که بتواند علاوه بر ایجاد پارامترهای مناسب پروازی همچون ضریب لیفت و درگ، تغییراتی را در طراحی بدنه بوجود آورد. در این مقاله، هواپیمایی را به عنوان مدل طراحی، و برای بال و دم، یکبار از ایرفویل NACA2411 و یکبار از ایرفویل S1223 و سپس با استفاده از نرم افزار تحلیلی XFLR5، مدل های طراحی شده را تحلیل کرده ایم. نتایج تحلیل نشان می دهند که بدون تغییر در پارامترهایی همچون ضریب لیفت و درگ ، می توان با انتخاب ایرفویل مناسب، طول بدنه را بدون تغییر در تعادل پروازی کاهش یا افزایش داد. این تغییر می تواند متناسب با شرایط و ماموریت پروازی هواپیما، بهینه ترین حالت را در طراحی بوجود آورد.

کلید واژگان :

طراحی هواپیما، ایرفویل، طول بدنه، لیفت، درگ، بهینه



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک