این پژوهش با هدف مقایسه ی سه روش تدریس ساختن گرایی، روش تدریس معکوس و روش تدریس حل مساله در
تدریس ریاضی انجام پدیرفته است. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی مقایسه ای پس رویدادی است.
نمونه گیری بصورت تصادفی ساده و برای حجم نمونه از روش فرمول کوکران استفاده شده است. جامع آماری مورد مطالعه دانش آموزان ابتدایی پسر ناحیه 2 ارومیه است. روش تحلیل داده ها با نرم افزار spss26 می باشد. اثر بخشی سه روش
تدریس معکوس، ساختن گرایی و روش حل مسأله از طریق میانگین، نمودارکندال و روش میانگین واریانس سه متغیر و
بیشتر ANOVA و روش LSD مورد پژوهش قرار می گیرند. با توجه به نتایج احصاء شده از یافته های پژوهش، روش
تدریس حل مسئله از دو روش تدریس دیگر ریاضی موثرتر بوده و روش ساختن گرایی نیز از روش تدریس معکوس موثرتر
است
کلید واژگان :
روش تدریس ساختن گرایی، روش تدریس معکوس، روش تدریس حل مسئله، تدریس ریاضی
