ساختار فضایی ایران حاکی از وجود عدم تعادل ها در سطح سرزمینی می باشد. اتخاذ استراتژی ایجاد قطب های رشد بدون بومی سازی آن و اولویت تخصیص منابع به مناطق خاص و مرکزی در گذشته موجب قطبی شدن فضای توسعه در کشور شده است. عدم تعادل فضایی ناشی از قطب های رشد عمده نظیر تهران، اصفهان، مشهد، شیراز و تبریز با حجم عظیمی از جمعیت و فعالیت اقتصادی در آنها ناشی از عدم تعادل در برخورداری از منابع طبیعی و وجود عوارض طبیعی و سیاست های تمرکزگرای برنامه ریزی انگاشته می شود، لیکن عدم تعادل های درونی در ساختار فضایی مناطق مختلف بیشتر نشانگر تأثیر رفتارهای اقتصادی اجتماعی بر شکل گیری - ساختار فضایی کشور می باشد. روش تحقیق این مقاله توصیفی تحلیلی از نوع - اکتشافی بر مبنای برنامه ریزی سناریو می باشد. لذا پس از بررسی سیرتحول عدم تعادل فضایی و سیاست های مربوط به آن در کشور به برخوردای مناطق گوناگون کشور پرداخته و بر مبنای برنامه ریزی سناریو آینده پیش روی ساختار فضایی ایران را تحلیل کرده است.
کلید واژگان :ساختار فضایی، تمرکزگرایی، نابرابری، برنامه ریزی سناریو
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6173221061088758
- سال انتشار : 1397
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : همایش ملی هفتاد سال برنامه ریزی توسعه در ایران
- برگزار کنندگان : سازمان برنامه و بودجه کشور- مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری
- تاریخ ثبت : 1403/09/01 21:06:50
- ثبت کننده : هانیه اسدزاده
- تعداد بازدید : 10
- تعداد فروش : 0