کارآفرینی مستلزم نوعی خلاقیت و نوآوری است و از مهمترین ویژگی های کارآفرینی نیز محسوب می شود.
امروزه ثبات در سازمانها، جای خود را به بی ثباتی و عدم اطمینان داده است و صنایع سنتی و قدیمی که جای
خود را به انواع جدید و توسعه یافته آن داده است. موسسات و سازمانهای تولیدی و خدماتی باید این امر مهم را
تشخیص داده و به طور مداوم، کالا و خدمات جدید را ارائه دهند، یا در جهت بهبود آن بکوشند.
کارآفرینی نتیجه فرآیند سیستماتیک کاربرد خلاقیت و نوآوری، در تأمین نیازهای و استفاده از فرصت های
موجود در بازار است. کارآفرینان ایده های خلاق خود را از طریق انجام اقداماتی هدف مند )پایه ریزی یک
کسب و کار جدید( به واقعیت تبدیل می کنند. کارآفرین فرد نوآوری است که با شناسائی فرصت ها؛ بسیج
منابع و قبول مخاطرات؛ کسب و کاری را برای عرضه ی محصول و یا خدمتی جدید به بازار؛ با هدف کسب و سود
و موفقیت، راه اندازی می کند. این فرآیند منجر به افزایش ثروت و رفاه اجتماعی، توسعه خلاقیت و نوآوری؛
پیشرفت تکنولوژی، و ایجاد اشتغال می گردد.
در این مقاله بر آن است ابتدا مقدمه ای از موضوع ارائه شود و سپس به تعاریف خلاقیت و نوآوری، تفاوت
خلاقیت، نوآوری، ابتکار، ابداع، اختراع و تازگی، اهمیت و ضرورت خلاقیت و نوآوری در سازمانها، ویژگی های
افراد خلاق، محیط مناسب برای خلاقیت در سازمان، عوامل مؤثر در خلاقیت، مدیریت خلاقیت سازمانی، موانع
خلاقیت، راه های پرورش خلاقیت در سازمان، تکنیک های خلاقیت، فرآیند نوآوری موفقیت آمیز، موانع
نوآوری، سازمان خلاق و نوآور، مدیریت نوآوری در سازمان ها، نقش مدیر در پرورش خلاقیت و کارآفرینی در
سازمان و در پایان به بحث، نتیجه گیری و پیشنهادها پرداخته می شود.
