با وقوع انقلاب تکنولوژی اطلاعات، جامعه اطلاعاتی و شبکه ای و نیز رشد و توسعه سریع تکنولوژی برتر، مخصوصاً در حوزه های ارتباطات، کامپیوتر و مهندسی، از دهه 1990 الگوی رشد اقتصاد جهانی تغییر اساسی کرده است. در نتیجه دانش به عنوان مهمترین سرمایه جایگزین سرمایه های مالی و فیزیکی در اقتصاد جهانی امروز شده است. در اقتصاد مبتنی بر دانش، محصولات و سازمانها بر اساس دانش زندگی می کنند و می میرند و موفق ترین سازمانها، آنهایی هستند که از این دارابی های ناملموس به نحو بهتر و سریع تری استفاده می کنند.
مقاله حاضر با هدف ارائه يك نوع شناسی از مدلهای سنجش سرمایه فکری در سازمانها، ضمن مرور ادبیات موضوعی و موضوعات مرتبط با آن به ارائه تقسيم‌بندي جديد از مدلهای سنجش سرمایه فکری در سازمانها پرداخته است. در اين نوع‌شناسي، مدلهاي سنجش سرمایه فکری در سازمانها به دو گروه كلي پولي و غيرپولي شامل تعداد 8 مدل در گروه اول و تعداد 8 مدل در گروه دوم بوده است. در پایان مقاله، منابع مذکور جمع بندی شده، بحث، نتیجه گیری و پیشنهادات مرتبط با آن جهت پیگیری تحقیقات در آینده ارائه شده است.
