این گزارش به نقد و بررسی چاپ نهم کتاب سازمان‌های بین‌المللی نوشته‌ی دکتر سید داوود آقایی، یک منبع درسی دانشگاهی با ارزش در زمینه سازمان‌های بین‌المللی پرداخته است. این کتاب جزو نخستین کتابهای جامع و عمومی در زمینه سازمان‌های بین‌المللی که در بر‌گیرنده بحث‌های مربوط به نحوه شکل‌گیری و تاریخچه سازمان‌های بین‌المللی است و این ویژگی، کتاب را در زمره‌ی بهترین‌های منابع فارسی موجود در زمینه‌ی سازمان‌های بین‌المللی قرار داده است، نویسنده با استفاده از یک دیدگاه تاریخی و جبرگرایانه، تا اندازه بسیاری به تاریخ جامعه‌ی ملل پرداخته است ولی نتیجه‌گیری موثری از این برداشت جبرگرایانه نکرده است. وی در سراسر مطالعه خود، هر دو جامعه ملل و سازمان ملل متحد را آلت دست قدرت‌های بزرگ معرفی کرده و با نگاه بدبینانه عملکرد این دو نهاد بین‌المللی را به خوانندگان خود معرفی کرده است. یک فصل از کتاب با تفصیل و جزئیات بسیار به سیاست‌های ایران و سازمان ملل متحد اختصاص یافته و روابط این دو را با یکدیگر ارزیابی کرده است که با عنوان این کتاب ناسازگاری دارد. اطلاعات ارائه شده در کتاب یک دست نیست و در برخی موارد منبعی برای ادعاهای نویسنده ذکر نشده است. این مقاله تلاش می‌کند تا علاوه بر نقایص محتوایی، نقاط قوت و ضعف این اثر در زمینه‌های شکلی، نگارشی و متنی در توضیح، ترجمه و معادل‌سازی و منبع را کشف و آشکار کند و برای بازنگری در چاپ بعدی کتاب، توصیه‌هایی بنماید.
