توضیحات :
شهرها به دلیل جایگزینی درصد بالای جمعیت در خود همواره نیازمند اتخاذ رویکردهای جدی در جهت تامین امنیت وکاهش آسیب پذیری هستند. این اقدامت دامنهبسیار گسترده ای از نگرشها از جمله مدیریت بحران شهری، برنامه ریزی تاب اوری شهری و پدافند غیر عامل شهری را در بر می گیرد. در این میان پدافند غیر عامل شهریرویکردی است که گرچه در کشورهای غربی دارای سابقه طولانی است، لیکن در ایران تا حدودی جدید به نظر می رسد و در سالهای اخیر توجه جدی سازمانهای مرتبط را به خودجلب کرده است. گنجاندن اصول و اقدامات پدافند غیر عامل در برنامه ریزی شهری موضوعی است که نیاز به بررسی و اتخاذ تصمیمات جدی دارد. در این مقاله بهبررسی پیشینه پدافند غیر عامل در شهر و برنامه ریزی شهری پرداخته شده و با بررسی تجارب کشورهای مختلف در این زمینه سعی در ارائه الگوی مناسب در زمینه گنجاندناصول و ضرورتهای پدافند غیر عامل در فرایند برنامه ریزی شهری شده است. روش گرداوری داده ها اسنادی- کتابخانه ای بوده و جهت تحلیل موضع از روشتحلیل مقایسه ای و تطبیقی تجارب مختلف در این زمینه استفاده شده است. در نهایت با بهره گیری از تجارب کشورهای مختلف در این زمینه سعی در ارائه الگوی مناسبو نیز ارائه راهکارهای بهینه شده است.
