توضیحات :
توانمندسازی به معنای آماده کردن کارکنانی است که به اندازه کافی دارای استقلال باشند، و به آن ها اجازه می دهد تا بتوانند موقعیت های مسئله ای پیش بینی نشده از قبیل شکایات را حل نمایند. توانمندسازی روانی یکی از محواملی است که بیشترین تاثیر را بر موفقیت، رشد اقتصادی و بهره وری سازمان ها و بنگاه ها دارد، و از جهتی یکی از مولغه های مهم در جهت توانمندسازی کارکنان در داخل سازمان، ساختار سازمانی مناسب است. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه میان ساختار سازمانی و توانمندسازی روانی کارکنان است. جامعه آماری این پژوهش، ١١٣ نغر از کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان بابلسر و بهنمیر می باشند، که برای نمونه گیری آن از روش سرشماری استغاده شد، هم چنین _رای جمع آوری اطلامحات از پرسشنامه بهره گرفته، و در نهایت ١٠٢ درسشنامه پس از تکمیل و بازنگری مورد بررسی درار گرفت، و تجزیه و تحلیل داده ها نیز بوسیله نرم افزارهای SPSS و LISREL انجام شده است. یافته ها نشان می دهد میان ساختار سازمانی و دوانمندسازی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. هم چنین میان مولغه های ساختار سازمانی و دوانمندسازی، ارتباط منغی و معنی داری وجود دارد. امروزه سازمان ها برای بهبود محملکرد و اثربخشی نیازمند به کارکنان توانمند هستند تا به اهداف خود در جهت رشد و بهره وری برسند، از این رو، وظایفه اصلی سازمان ها باید حرکت و توجه بیشتر به سمت توانمندسازی بیشتر در کارکنان و ایجاد ساختاری مناسب برای توسعه آن باشد.
