در اقتصاد دانائی محور، فعالیتهای سازمان بر اساس دانش روز سازمان شکل می گیرند و توجه بیشتر به مدیریت دارائی های نامشهود و انواع سرمایه های ناملموس در سازمان معطوف می شود. در این میان سازمانهایی موفق ترند که از این دارائی های باارزش به نحو مطلوبتری استفاده کنند. در اقتصاد دانش محور، از سرمایه فکری (Intellectual Capital) به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده می‌شود و در دنیای امروز، موفقیت هر سازمان به توانایی مدیریت این داراییها بستگی دارد. مدیریت سرمایه فکری به مانند مدیریت هر منبعی دارای، فرصتهای بی نظیر و در عین حال به دنبال خود، چالشهای خاص خود را دارد. امروزه نگاه مدیران از دارائی های مشهود به دارائی های نامشهود معطوف شده است. سرمایه فکری دارای مولفه های سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری (سازمانی) و سرمایه مشتری (رابطه ای) می باشد. در این میان نیروی انسانی به عنوان بزرگترین و با ارزش‌ترین دارایی و سرمایه هر سازمانی محسوب می‌شود. با توجه به اینکه امروزه ارزش افزوده ذهنها با ارزشتر از ارزش افزوده سایر منابع می‌باشد در این مقاله سعی برآن است پس از تعریف مفاهیم سرمایه فکری ومولفه های آن و مدیریت سرمایه فکری، به طبقه بندی سرمایه انسانی و تبیین ابعاد آن پرداخته ونقش سرمایه انسانی بعنوان یکی از مولفه های مهم مدیریت سرمایه فکری در بهبود عملکرد سازمان مورد تاکید قرار گیرد.
توضیحات کامل :
شیراز(صفاشهر): مؤسسه بین¬المللی آموزشی و پژوهشی خوارزمی
