توضیحات :
با عنايت به نقش انسانها به عنوان مهمترین منابع محور توسعه اقتصادی- اجتماعی و همچنين عقيده و نظر عموم صاحبنظرانِ توسعه، مبني بر اينکه منابع انسانی پایه و اساس تغییر و تحولات زندگی بوده و به واقع توسعه ملی بر حول محور نقش منابع انساني تحقق می یابد. بر این اساس اگر سازماني نتواند از دانش، تفکرات و دیدگاههای هدفمند انسانها استفاده کند و از این سرمایه گرانقدر و ارزشمند در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی غفلت ورزد مسلماً نخواهد توانست هیچ چیز دیگر را توسعه دهد. لذا توانمندسازي كاركنان در سازمانها به عنوان يكي از اصلي ترين و مهم ترين وظايف مديران منابع انساني محسوب خواهد شد.
در اين مقاله، مدل هاي توانمندسازي كاركنان ارائه شده توسط صاحب نظران به همراه مطالعه تطبيقي آنها عنوان شده است؛ همچنين ضمن مقایسه این مدل ها، شاخص ها و متغیرهایی را که در بین اکثریت این صاحب نظران به صورت مشترک بیان گردیده است، شناسایی و به صورت مدل تلفیقی و مفهومی در مقاله ارائه خواهد گردید. در پايان نیز پس از عنوان نمودن يافته هاي تحقيق، نتايج و پيشنهادات لازم، پيرامون مدلهاي مطرح شده ارائه شده است.
