دانش همواره به عنوان یک عامل تعیین کننده در نوآوری شناخته شده است و خلق دانش از طریق سرمایه گذاری در فعایت های تحقیق و توسعه و تولید محصولات نوآور اتفاق می افتد. علاوه بر این همه فعالیت های تحقیق و توسعه منجر به نوع یکسانی از نوآوری نمی شوند. بلکه سرمایه گذاری بر روی فعالیت های تحقیقی می تواند محصولاتی با نوآوری رادیکال و سرمایه گذاری در فعالیت های توسعه، نوآوری تدریجی را برای سازمان به ارمغان می آورد. حفظ توازن میان این دو نوآوری در محصولات برای کسب مزیت رقابتی سازمان ها بسیار حائز اهمیت است. برای بررسی ماهیت پویا و پیچیده رابطه بین خلق دانش و فعالیت های سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، مقاله حاضر سعی دارد تا با نگاهی سیستمی به مطالعه اثر سیاست های مختلف سرمایه گذاری بر انباشت دانش سازمان بپردازد. بدین منظور رویکرد پویایی های سیستمی به عنوان رویکردی برای مطالعه سیستم های پیچیده برای مدلسازی وشبیه سازی سیستم مورد بحث مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین به منظور آزمون کاربردی بودن مدل ارائه شده، یک مطالعه موردی ارائه شده است. نتایج شبیه سازی سیستم مورد مطالعه نشان می دهد، سیاست های سرمایه گذاری سازمان در فرآیندهای تحقیق و توسعه باید بر اساس مقایسه بین وضعیت واقعی سازمان با عملکرد مطلوب اتخاذ گردد
کلید واژگان :نوآوری رادیکال، نوآوری تدریجی، رویکرد پویایی های سیستم، نمودار علی-معلولی، نمودار جریان
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک