هدف از این تحقیق بررسي آثار تراكم كاشت بر صفات زراعي و خصوصيات مرفولوژيكي وابسته به خوابيدگي در ارقام مختلف برنج بود. این آزمايش مازندران به‌صورت كرت‌هاي خرد شده و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در استان مازندران در سال 1391 انجام شد. پنج رقم طارم محلي، طارم هاشمي، طارم ديلماني، طارم لنگرودي و سنگ طارم به‌عنوان عامل اصلي و سه سطح تراكم كاشت 40، 80 و 120 بوته در مترمربع به‌عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد كه كمترين تعداد كل خوشه‌چه و تعداد خوشه‌چه پوك در خوشه براي رقم طارم لنگرودي و كمترين تعداد پنجه در بوته و تعداد خوشه در متر مربع به ترتيب براي رقم‌هاي طارم محلي و سنگ طارم بود. كوتاهترين طول ميانگره‌هاي اول، دوم و سوم، بزرگترين قطر ميانگره سوم و كمترين ارتفاع بوته براي رقم طارم لنگرودي حاصل شد. همچنين بيشترين مقاومت به شكستگي و كمترين شاخص خوابيدگي ميانگره‌هاي سوم و چهارم در رقم طارم لنگرودي مشاهده گرديد. تعداد كل پنجه در بوته با افزايش تراكم كاشت كاهش يافت در حالي‌كه تعداد خوشه در متر مربع به طور معنی‌داري افزايش يافت. تعداد گره، طول ميانگره‌هاي اول و دوم، قطر ميانگره چهارم و همچنين حركت خمش ميانگره‌هاي سوم و چهارم با افزايش تراكم كاشت روند كاهشي داشتند. حداقل شاخص خوابيدگي ميانگره سوم و چهارم مربوط به تراكم 80 بوته در مترمربع بود. اثرات متقابل رقم در تراكم كاشت بر كليه صفات زراعي و خصوصيات مرفولوژيكي وابسته به خوابيدگي اثر معني‌داري داشت.
کلید واژگان :برنج، تراكم كاشت، حرکت خمش، شاخص خوابيدگي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک