هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین استقامتی تناوبی برتغييرات شاخصهای آنتروپومتری وتغييرات اپلين پلاسمایی بود. بدین منظور 24 نفراز دانشجویان دختر واجد شرایط(غيرفعال،سالم،دارای شاخص تودهی بدنی 25 تا 30 )دانشگاه حکيم سبزواری به صورت نمونه در دسترس انتخاب وبه طور تصادفی در دوگروه کنترل وتمرینی قرار گرفتند. آزمونهای مورد نظر(تعيين ترکيب بدن وتوان هوازی بيشينه)یک هفته قبل از ورود به دورهی تمرینی و نمونههای خونی 24 ساعت قبل از شروع دوره و 48 ساعت بعد از آخرین جلسهی تمرینی در حالت ناشتایی شبانه انجام گرفت.دورهی تمرینی شامل 12 هفته، هر هفته 4 جلسه به صورت اینتروالهایی با 5 تکرار 3 دقيقهای با شدت 60 درصد ضربان قلب بيشينه واستراحتهای 1دقيقهای به صورت فعال با شدت 30 تا 40 درصد ضربان قلب بيشينه شروع وهرهفته 1دقيقه به تکرارها افزوده شده وشدت به صورت افزایش بار مرحلهای تنظيم شد طوریکه 4 هفتهی پایانی 13 تکرار 3 دقيقهای با شدت 80 درصد ضربان قلب بيشينه انجام گرفت. دادهها نشان داد بين مقادیر پلاسمایی اپلين تفاوت معناداری، به نفع در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل ،WHR، شاخص تودهی بدن، درصد چربی .(p˂0/ کاهش آن در گروه تمرینی مشاهده شد( 05 اما دو گروه تفاوتی در سایر عوامل نيمرخ (p˂0/ در گروه تمرینی افزایش معناداری داشت( 05 HDL-C نيزشاخص (P˂0/ کاهش داشت( 05 ليپيدی نشان ندادند. نتيجهگيری: انجام 12 هفته تمرین استقامتی اینتروال همراه با بهبود ترکيب بدنی و برخی عوامل نيمرخ ليپيدی با کاهش اپلين پلاسمایی در دختران دارای اضافه وزن همراه شد .
کلید واژگان :تمرین استقامتی تناوبی؛ اضافه وزن؛ اپلين؛ نيمرخ ليپيدی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک