امروزه موقعيت‌يابي بر پايه GPS جز جدايي‌ناپذير سامانه ناوبري دريايي شده است. از اين‌رو قابليت اطمينان و امنيت سيستم GPS براي کاربردهاي صنعت دريانوردي از اهميت بسزايي برخوردار مي‌باشد. از طرفي به دليل اين‌که سيگنال‌هاي GPS مسافت نسبتاً طولاني تا رسيدن به گيرنده طي مي‌کنند، سيگنال دريافتي توان پاييني دارد و به شدت در برابر انواع اختلال آسيب‌پذير است. بنابراين امروزه بحث فريب به عنوان يکي از مهم‌ترين اختلال‌هاي مطرح‌شده در زمينه GPS، يکي از موضوعات مهم تحقيقاتي به ويژه در سامانه‌هاي ناوبري دريايي محسوب مي‌شود. در اين مقاله سعي شده است روش‌هاي مطرح‌شده براي آشکارسازي فريب را که در گيرنده‌هاي معمولي تک فرکانسه قابل استفاده‌اند، به طور کامل بررسي گردند. ابتدا روند کلي هر روش را به طور مختصر توضيح داده و سپس چالش‌ها و نقاط ضعف و قوت هر روش مورد مطالعه قرار مي‌دهيم. در نهايت روشي جديد براي شناسايي حمله فريب در سامانه دريايي مبتني بر اندازه‌گيري شبه‌فاصله پيشنهاد شده و نتايج شبيه‌سازي بيان شوند.
