در دهههاي اخير كاهش نابرابري درآمد1 جزء اهداف عمده راهبرد توسعه اقتصادي و اجتماعي و حتي از وظايف مهم دولتها محسوب ميشود. از اينرو، توجه به نابرابري درآمد و تجزيه و تحليل آثار توزيعي سياستهاي اعمال شده بر آن براي افزايش رشد اقتصادي از اهميت ويژهاي برخوردار شده است. از طرفي ديگر امروزه توانايي دستيابي به نوآوريها2 با بهرهگيري از منابع انساني خلاق به عنوان نخستين گام براي تبديل دانش به ثروت شناخته شده است. لذا با توجه به اهميت كليدي نوآوري در اقتصادهاي نوين، پژوهش حاضر به بررسي تاثير نوآوري بر نابرابري درآمد كشورهاي 3OPEC و كشورهاي توسعهيافته منتخب 4OECD طي دوره زماني 2009-1995 ميپردازد. نتايج مطالعه حاكي از آن است كه وضعيت كشورهاي OPEC در مقايسه با كشورهاي OECD در شاخصهاي جيني و نوآوري ضعيف و نامطلوب ميباشد كه اين امر ناشي از فقدان هماهنگي سياستهاي كلان اقتصادي با سياستهاي علمي و پژوهشي است. همچنين بر اساس نتايج به دست آمده، اكثر كشورهايي كه درحمايت از فعاليتهاي نوآورانه موفقتر عمل كردهاند داراي توزيع درآمد بهتري هستند. بنابراين كشورهاي مورد مطالعه در مسير حركت از اقتصاد منابع و سرمايهمحور به سوي اقتصاد دانشمحور، حمايت از فعاليتهاي نوآورانه و كاهش نابرابري درآمد ضروري است جهتگيري سياستهاي كلان اقتصادي آنان هماهنگ با سياستهاي پژوهشي و آموزشي باشد.
کلید واژگان :کليدواژگان: نوآوري، نابرابري درآمد، كشورهاي اوپك، كشورهاي سازمان همكاري و توسعه اقتصادي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک