رقابت پذيري از جمله مباحثي است كه طي چند دهه اخير توجه بسياري از محققان و سياستگذاران را به سمت خود معطوف كرده است. در دنياي امروز و با گسترش پديده جهاني شدن، كشورها تمامي تلاش خود را به كار مي گيرند و از همه ظرفيت هاي خود استفاده مي كنند تا بتوانند با ارتقاء توان رقابت پذيري به كسب سهم بيشتر از بازارهاي بين المللي نائل آيند. در ميان عواملي كه موجب افزايش قدرت رقابت پذيري كشورها مي شود، مي توان به شاخص هاي نيازهاي اساسي، كارايي محور و نوآوري محور اشاره نمود كه همگي در گزارش رقابت پذيري جهاني مجمع جهاني اقتصاد مورد توجه قرار گرفته اند. در اين مطالعه به بررسي وضعيت شاخص كلي رقابت پذيري و همچنين مؤلفه هاي نيازهاي اساسي و نوآوري محور اثرگذار بر رقابت پذيري در بين كشورهاي عضو اوپك براساس 2010 پرداخته مي شود. نتايج نشان مي دهند وضعيت رقابت پذيري در بين كشورهاي مورد - گزارش رقابت پذيري جهاني 2011 بررسي چندان نامناسب نيست، اما بايد خاطر نشان ساخت توان رقابتي آنان وابستگي زيادي به زيرساخت ها و محيط كلان اقتصادي كه خود تابع صادرات نفت و درآمدهاي ارزي حاصل از آن مي باشد، دارد. در عين حال، وضعيت رقابت پذيري آنان از منظر مؤلفه هاي نوآوري نامناسب است. بنابراين به تصميم گيران اقتصادي اين كشورها پيشنهاد مي شود توان رقابتي شان را به سمت اتكاء بر مؤلفه هاي نوآوري محور كه قدرت انعطاف بيشتري داشته و ارزش افزوده بالاتري به دنبال دارد، سوق دهند.
کلید واژگان :رقابت پذيري، مؤلفه نوآوري، مؤلفه نيازهاي اساسي، كشورهاي عضو اوپك.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک