این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سلامت عمومی و سلامت سازمانی کارکنان رسمی دانشگاههاي غرب كشور(دانشگاه بوعلی سینا همدان، دانشگاه کردستان، دانشگاه رازی کرمانشاه و دانشگاه ملایر)صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش را1334 نفر از کارکنان(908 نفر مرد و426 نفر زن) تشکیل می دهند که از این تعداد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای-نسبی و بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد تعداد727 نفر(491 نفر مرد و236نفر زن) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو نوع پرسشنامه؛ سلامت سازمانی با تعداد44 سوال(هوی و تارتر،1997) و پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومي گلدبرگ(1972 ) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های پزوهش از روش های آمار توصیفی و نیز از ضریب همبستگی پیرسون، آزمونt برای گروه های مستقل و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتایج تحقيق نشان داد ابعاد هفت گانه سلامت سازمانی از دیدگاه کارکنان دانشگاه های غرب کشور بالاتر از سطح متوسط است ولي از نظر سلامت عمومی وضعیت مرزی دارند. همچنين بین سلامت عمومی و سلامت سازمانی کارکنان ارتباطی وجود ندارد. سایر نتایج تحقیق نیز نشان داد بین ابعاد 4 گانه سلامت عمومی کارکنان زن و مرد به جز (جنسيت )در بقيه ويژگي ها تفاوت معناداری وجود ندارد.
کلید واژگان :سلامت سازمانی، سلامت روانی، دانشگاههاي غرب كشور
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک