اين پژوهش با هدف مقايسه تاثير روش هاي پيشگيري از سوءِمصرف مواد به روش شناختي ـ رفتاري اجتماعي، آموزش مهارت هاي زندگي، ارائه پوستر و ارسال پيام كوتاه بر بهبود راهبردهاي مقابله اي و كاهش تكانشگري دانش آموزان به مرحله اجرا درآمد. پژوهش از نوع شبه آزمايشي و جامعه آماري دانش آموزان پسر تحت پوشش كميته امداد امام خميني(ره) بودند كه از ميان آنها 150 نفر به صورت تصادفي انتخاب و در چهار گروه آزمايش و يك گروه گواه (هر گروه 30 نفر) قرار گرفتند. هر يك از شركت كنندگان در پنج گروه، طي مراحل پيش آزمون و پس آزمون مقياس راهبردهاي مقابله اي (موس و بلينگ، 1981) و مقياس تكانشگري (بارت و همكاران، 2004) را تكميل كردند. داده ها از طريق تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل شد. نتايج نشان داد كه روش هاي پيشگيري بر بهبود راهبردهاي مقابله اي و كاهش تكانشگري (01/0 P< ) دانش آموزان موثر است. نتايج آزمون تعقيبي كمترين تفاوت معنادار (LSD) نشان داد كه هر چهار روش پيشگيري (بجز ارائه پوستر) با تاثير متفاوت بر بهبود راهبردهاي مقابله اي و بر كاهش تكانشگري موثر هستند (05/0 P< ).
کلید واژگان :پيشگيري اطلاع محور، پيشگيري توانايي محور، تكانشگري، راهبردهاي مقابله اي، دانش آموزان پسر
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک