چکیده :

در مناطق شهری افزایش جمعیت باعث تغییر کاربری اراضی کشاورزی به مسکونی، تجاری و صنعتی شده است. این تغییرات دارای پیامدهای ناخوشایندی بر روی محیط زیست شهری همچون کاهش پوشش گیاهی، افزایش دمای محیط و تخریب زمین¬های مرغوب کشاورزی شده است. در این رابطه یکی از راهبردهایی که سبب بهینه¬سازی بافت فیزیکی شهری و کاهش خسارت¬ها زیست محیطی شده، استفاده از تکنیک¬های نوین سنجش از راه دور می¬باشد که توانسته نقش موثری در مدیریت و بهبود کاربری اراضی شهری ایفا کند. لذا این پژوهش با هدف ارزیابی و بهینه¬سازی رشد فیزیکی شهر ارومیه در جهت حفظ پوشش¬های گیاهی و زمین¬های کشاورزی تدوین شده است. بدین منظور، تغییرات کاربری اراضی شهر ارومیه بین سال‌های 1985 تا 2011، محاسبه گردید. بررسی¬ها نشان دهنده کاهش شدید اراضی کشاورزی و باغات در نتیجه تبدیل آن‌ها به اراضی ساخته شده است. بنابراین با استفاده از مدل AHP مشخصات اراضي بر اساس نيازهاي توسعه شهري به پنج طبقه؛ از کاملا مناسب تا کاملا نامناسب تقسيم شدند. نتایج نشان داد که که از مساحت26/21692 هکتاری منطقه 77/11 درصد دارای شرایط کاملا مناسب برای هدف مورد نظر است.

کلید واژگان :

بهینه سازی گسترش شهری، شهر ارومیه، حفظ محیط زیست، مدل¬های Remote Sensing



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک