تأثیر شرایط محلات شهری بر میزان رضایت‌مندی شهروندان از کیفیت زندگی در شهر کوهدشت

کيفيت زندگی مفهومی فرارشتهاي است که طی دهههاي اخير بسياري از شاخههاي علوم انسانی بدان توجه کردهاند. این مفهوم در تحليلهاي اجتماعی و اقتصادي دربارة توسعة جوامع شهري نيز مطرح شده و بر منابع موجود در شهرها تأکيد دارد؛ بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تأثير شرایط محلات شهري بر ميزان رضایتمندي شهروندان از کيفيت زندگی در شهر کوهدشت است. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردي و از نظر روش و ماهيت توصيفیتحليلی است. براي گردآوري اطلاعات از روشهاي کتابخانهاي و ميدانی (پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده است. جامعة آماري این پژوهش 35هزار نفر جمعيت ساکن در شهر در نظر گرفته شده است که با خطاي 7/75و حجم نمونة 922پرسشنامه محاسبه شده است. پرسشنامه بهصورت تصادفی بين مردم توزیع شده تا اصل فرصت بين مردم بهطور مساوي تقيسم شود. براي تجزیه و تحليل دادهها نيز از روشهاي تحليل کمّی و کيفی استفاده شده است. نتایج نشان داد که بيشتر شرکتکنندگان از قلمرو جغرافياي و محيط طبيعی رضایت کامل داشتهاند و از قلمرو کالبدي ناراضی بودند، بهطوري که در بين قلمروها، قلمرو جغرافيا و محيط بالاترین و قلمرو کالبدي پایينترین ميانگين امتياز را به خود اختصاص دادهاند. همچنين نتایج نشان داد که محلة کونانیها داراي بالاترین رتبه و محلة شيراوند داراي پایينترین رتبه در بين محلات شهري از لحاظ کيفيت زندگی در محدودة مورد مطالعه بوده است

محلات شهري، توسعة پایدار، کيفيت زندگی، شهر کوهدشت