چکیده :

بهمنظور ارزیابی تأثیر کمآبیاري و الگوي کارگزاري لوله آبده بر عملکرد، اجزاي عملکرد و کارایی آب پنبه، آزمایشی در قالب طرح بلوك هاي کامل تصادفی بصورت کرت هاي نواري خرد شده (استریپ اسپلیت پلات) با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شهرستان ارزوئیه، در دو سال زراعی 1388 و 1389 اجرا گردید. تیمارهاي آبیاري شامل درصد تبخیر تعرق محاسبه شده با روش پنمن مانتیث) بهعنوان عامل I3= و 60 I2=80 ،I1= سه سطح آبیاري ( 100 و دو (S و زیرسطحی 2 S اصلی و چهار الگوي کارگزاري لوله آبده (تیپ) شامل دو سیستم آبیاري قطرهاي (سطحی 1 به (L و یک در میان بین دو ردیف کاشت 2 L آرایش فاصله لوله آبده (براي هر ردیف کاشت روي پشته (معمولی) 1 عنوان عوامل فرعی بودند. نتایج نشان داد کمآبیاري بهمقدار 80 درصد نیاز آبی در مقایسه با آبیاري بهمیزان 100 ،4 ،8/ درصد نیاز آبی، سبب افزایش عملکرد، کارایی مصرف آب، تعداد غوزه در بوته و وزن غوزه بهترتیب بهمیزان 5 2 درصد و صرفهجویی 1300 مترمکعب آب ( 20 درصد آب مصرفی) در هکتار گردید. از طرفی کمآبیاري / 10 و 5 بهمقدار 60 درصد نیاز آبی زیرسطحی در مقایسه با آبیاري بهمیزان 100 درصد نیاز آبی زیرسطحی نیز باعث صرفه جویی حدود 3400 مترمکعب آب ( 40 درصد آب مصرفی) در هکتار و افزایش 8 درصدي بهرهوري آب گردید؛ ولی نقصانهاي 18 درصدي عملکرد محصول، 25 درصدي تعداد غوزه در بوته، 18 درصدي وزن غوزه را نشان داد. به- نظر میرسد استفاده از روش کمآبیاري در کشت پنبه بهمیزان 80 درصد نیاز آبی زیرسطحی در منطقه ارزوئیه استان کرمان میتواند راهکاري مناسب براي صرفه جویی در مصرف آب و افزایش کارایی آن در دورههاي خشکسالی باشد.

کلید واژگان :

کمآبیاري، الگوي کارگزاري، عملکرد، اجزاي عملکرد، کارایی مصرف آب و پنبه



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک