مكان و بازار كار دو عنصر تعيين كننده تمايز در هر اقتصاد تلقي گرديده و در حالي كه مي‌توان بازار كار را بر حسب معيارهايي چون شاخص كار شايسته مورد تحليل قرار داد. مكان را مي‌توان بر حسب مناطق شهري و روستايي از يكديگر تفكيك نمود. بر اين اساس اين مقاله با هدف تبيين شاخص كار شايسته در مناطق شهري استان‌هاي ايران و در دو مقطع زماني 1384 و 1388 به عنوان سال‌هاي ابتدايي و انتهايي برنامه چهارم طراحي گرديده و براي سنجش شاخص كار شايسته از هشت معيار اساسي نرخ مشاركت اقتصادي، نرخ بيكاري، نرخ بيكاري جوانان، نسبت اشتغال به جمعيت، ميزان كار با ساعات بيش از حد، نرخ زنان مزدبگير در بخش صنعت، نرخ زنان مزدبگير در بخش كشاورزي، نرخ زنان مزدبگير در بخش خدمات استفاده شده است. تلفيق شاخص‌هاي مذكور نيز با استفاده از روش تاپسيس صورت گرفته است. نتايج اين پژوهش نشان دهنده آن است كه ميانگين كار شايسته در بازار كار مناطق شهري ايران در سال پاياني برنامه چهارم توسعه (1388) نسبت به سال ابتدايي آن (1384) افزايش يافته و علاوه بر آن مناطق شهري از حيث اين شاخص با همگرايي صورت گرفته در اين دوره به سمت همگني بيشتر پيش رفته‌اند. با اين وجود و براساس نتايج حاصله، همگرايي و همگني رخ داده در مناطق شهري براي تمامي استان‌ها در روند مذكور از هر حيث داراي اهميت بوده و به عبارتي نگرش منطقه‌اي در بهبود كار شايسته مناطق شهري از هر جهت امري ضروري است.
کلید واژگان :بازار كار Decent Work روش تاپسيس Labor كار شايسته Labor Market مناطق شهري ايران TOPSIS Method نيروي كار
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 1148684977083736
- سال انتشار : 1394
- نوع مقاله : پذیرفته شده در مجلات Scopus ,ISI با 4>IF>
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : پژوهشهاي جغرافياي انساني (پژوهشهاي جغرافيايي سابق) موسسه جغرافياي دانشگاه
- IF مجله :
- ISSN :
- تاریخ ثبت : 1395/11/24 01:19:30
- ثبت کننده : محمد علی فیض پور
- تعداد بازدید : 174
- تعداد فروش : 0