چکیده :

به منظور اتخاذ سياست‌هاي مناسب جهت تخصيص منابع در بخش‌هاي اقتصادي، شناسايي مزيت ‌نسبي هر بخش اهميت ويژه‌اي دارد و در اين راستا، شناخت پتانسيل‌هاي منطقه‌اي همسو با اهداف ملي امري ضروري است. اقتصاد ايران با نرخ‌هاي بالاي بيكاري در سطوح ملي و منطقه‌اي مواجه بوده و از اين ‌رو، كاهش نرخ بيكاري از مهم‌ترين اهداف برنامه‌هاي توسعه در اين دو سطح است. اين در حالي است كه مناطق كشور از مزيت‌هاي متفاوتي در ايجاد اشتغال برخوردارند. با توجه به آن كه در سند چشم‌انداز استان يزد، بخش صنعت به عنوان محور توسعه قلمدادگرديده است، اين مطالعه مي‌كوشد تا با بررسي بخش صنعت، مزيت ‌نسبي آن را با تكنيك TOPSIS، بر حسب معيار اشتغال­زايي در سطح كدهاي چهاررقمي ISIC و طي برنامه‌هاي دوم، سوم و چهارم توسعه مورد ارزيابي قرار دهد. نتايج اين مطالعه نشان‌ مي‌دهد كه صنايع آماده‌سازي الياف منسوج- بافت منسوجات، توليد گليم و زيلو و جاجيم دستباف، توليد آجر و توليد ساير محصولات گلي و سراميكي غير نسوز صنايع مزيت‌دار استان هستند. از نظر سياست‌گذاري اين يافته بدان معنا است كه گسترش اين صنايع مي‌تواند زمينه دستيابي به اشتغال انتظاري را در اين استان فراهم نمايد.

کلید واژگان :

استان يزد TOPSIS اشتغال‌زايي صنايع توليدي مزيت‌نسبي



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک