اگرچه رشد بنگاه به عنوان يكي از راه‌هاي ايجاد اشتغال از اهميتي فراوان برخوردار است، اما عوامل مؤثر و سهم تأثير آن‌ها بر رشد بنگاه، از مباحثي است كه در مورد آن اتفاق نظر وجود ندارد. يكي از اين عوامل، تركيب جنسيتي نيروي انساني يك بخش اقتصادي است كه در صورت اثبات عدم تأثير آن بر رشد بنگاه مي‌توان انتظار داشت كه اين بخش بتواند براي زنان نيز به اندازه مردان شغل ايجاد كند. اين نوشتار كوشيده است تا با استفاده از داده‌هاي جمع‌آوري شده از بنگاه‌هاي كوچك و متوسط صنايع توليدي بخش تعاون طي برنامه دوم توسعه جمهوري اسلامي ايران و تفكيك آن‌ها به دو گروه، يعني گروهي كه بيشتر نيروي انساني آن را مردان و نيز گروهي كه بيشتر نيروي انساني آن را زنان تشكيل مي‌دهند، پاسخي براي مسئله تأثير تركيب جنسيت بيروي انساني بر رشد بنگاه‌هاي اين بخش پيدا كند. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد تركيب جنسيتي نيروي انساني بنگاه‌هاي صنعتي كوچك و متوسط بخش تعاون، تأثيري بر رشد نيروي انساني اين بنگاه‌ها نداشته است و اين نتيجه حتي زماني كه روش‌هاي متفاوت اندازه‌گيري رشد و تصحيح دو مرحله‌اي هك‌من براي جلوگيري براي جلوگيري از تورش احتمالي ناشي از انتخاب بنگاه‌هاي ماندگار در فعاليت اقتصادي، در مقايسه با بنگاه‌هايي كه نتوانسته‌اند در اين مدت به حيات اقتصادي خود ادامه دهند به كار گرفته مي‌شود، صادق است.
کلید واژگان :ايران بخش تعاون برنامه پنج ساله دوم بنگاه هاي كوچك و متوسط تركيب جنسيتي رشد بنگاه صنايع توليدي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک