چکیده :

رشد سریع شهرنشینی در کشورهای جهان سوم باعث افزایش فقر شهری شده و این پدیده در حال رشد، مشکلات فراوانی را برای این کشورها به وجود آورده است؛ بدین گونه که شهرها به واسطه برخورداری از امکانات و زیرساخت¬های رفاهی – خدماتی، جمعیت بیکار ساکن نواحی روستایی را به سوی خود جذب کرده و از آنجایی که این افراد فاقد مهارت در شغلی خاص هستند جذب اشتغال کاذب شده و به علت درآمد پایین در اطراف شهرها اسکان می یابند؛ در واقع جزیره¬ای ثروتمند و محصور در کمربندی سیاه از محرومیت و بدبختی¬ها را ابجاد می کنند به نام حاشیه نشینی. هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش شهرداری¬ها در توانمندسازی حاشیه¬نشینان شهر گرگان می باشد که بدین منظور از روش توصیفی – تحلیلی و پیمایش میدانی استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش ساکنان مناطق اسلام آباد، قلعه حسن، کوی افسران و حد فاصل اوزینه و کاشانی می باشد که با استفاده از روش کوکران تعداد 276 نفر به ¬عنوان نمونه انتخاب شده اند. نتایج به دست آمده از آزمون کای اسکوئر نشان دهنده دسترسی بسیار کم حاشیه نشینان به خدمات و زیرساخت های شهری می باشد همچنین نتایج به دست آمده از ضریب رگرسیون نشان دهنده رابطه بسیار زیاد بین اشتغال و وضعیت اقتصادی خانواده با ضریب Beta معادل 307/0 با حاشیه نشینی در شهر گرگان می باشد. در نهایت راهکارهایی به منظور توانمندسازی حاشیه نشینان گرگان ارائه شده است.

کلید واژگان :

حاشیه نشینی، شهرداری، توانمندسازی، شهر گرگان.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک